Een kleine felicitatie. De eerste commerciële pager is zestig geworden. In 1962 presenteerde het Amerikaanse telefoonbedrijf Bell System zijn Bellboy-radiooproepsysteem op de Wereldtentoonstelling in Seattle. Bellboy was het eerste commerciële systeem voor persoonlijke paging. De Bellboy was een semafoon die de oudere mensen onder ons nog kennen: een piepje en een nummer in je display wanneer iemand je probeerde te bellen.
Halverwege de jaren tachtig werd het oproepen van toon- en spraakradio populair onder hulpverleners en professionals. Toon- en spraaksemafoons werden geactiveerd door een lokaal basisstation of door een telefoonnummer dat aan elke individuele semafoon was toegewezen.
Pagers worden vandaag de dag zeker nog gebruikt. Vraag maar aan hulpverleners. Maar ook BHV’ers hebben nog vaak een semafoon aan de broekriem hangen. Het semafoonnetwerk blijft in de toekomst operationeel in de vorm van het POCSAG- of ERMES-netwerk. Het POCSAG-netwerk wordt onderhouden en geëxploiteerd door de landelijke semafonieoperator Callmax en het ERMES-netwerk door KPN. We buzzen!
Beeld: de Bellboy II, bron Wikipedia
